Przecież świat nie jest taki – recenzja tomiku Wiktora Okroja |

Wiktor Okrój to poeta młodego pokolenia. Artysta na co dzień aktywnie działa na obszarze Krakowa uczestnicząc w jego życiu kulturalnym. W swoim dorobku ma również autorskie teksty piosenek oraz kompozycje muzyczne, które ma nadzieję, niedługo ujrzą światło dzienne.

Przecież świat nie jest taki (e-bookowo, 2018) to najnowszy zbiór młodego poety będący zarazem tomikiem wierszy i śpiewnikiem, dodatkowym autem tomiku są dołączone do każdego wiersza nuty gotowe do zagrania.

Każdy wiersz jest zarazem tekstem piosenki gotowym do skomponowania do niego muzyki. Bo, co trzeba zauważyć, muzyka jest nierozerwalną częścią życia Wiktora Okroja. Komponuje od 2011r., co istotne na podstawie jego tekstów i muzyki zrealizowany został spektakl pt. Nie ma jak na wsi w reżyserii Aleksandry Barczyk.

Wiktor Okrój to człowiek niezwykły. Od początku zarażający pozytywną energią, radością i pełnią życia. Poeta na co dzień porusza się na wózku. Jest najlepszym dowodem na to, że niepełnosprawność nie jest ograniczeniem. Autor nie tylko aktywnie podróżuje, jak wspomniałam wcześniej udziela się w życiu kulturalnym Krakowa, ale też sukcesywnie spełnia swoje marzenia. Moją uwagę przykuł cytat Wiktora Okroja – Trzeba wreszcie uwierzyć w siebie, aby życie móc dobrze przeżyć, który mógłby, a nawet powinien stać się mottem dla wielu.

To, co charakteryzuje wiersze, a raczej piosenki ze zbioru Wiktora Okroja to na pewno prosty, a zarazem bardzo trafiający przekaz do odbiorcy. Twórczość młodego poety zawiera w sobie wiele radości. Powiedziałabym takiego nieco dziecięcego porywu do po prostu cieszenia się chwilą, którego brakuje niejednokrotnie wśród ludzi. A którą w moim odczuciu warto pielęgnować w sobie. Zachęca do zatrzymania się, spojrzenia na to co dookoła, a przede wszystkim nie pozwala na pogrążanie się w smutku, bowiem:

(…)

Przecież mój świat nie jest taki szary

nawet kiedy dzień jest trochę skwarny

idę cały czas do przodu drogą

nawet kiedy zakręt jest dziś wielki

(…)

Zauważalny jest również akcent humorystyczny, dystans wobec własnych tylko pozornych ograniczeń, ale i otaczającej go rzeczywistości. Wiktor Okrój z niezwykłą dla siebie lekkością porusza się po świecie satyry, humoru i dowcipu. Wzbudzając uśmiech na ustach czytelnika. Przykładem jest utwór Jestem operatorem takiego wózka, w którym toopisuje swoje perypetie w poruszaniu się na wózku:

(…)

jestem operatorem takiego wózka

co mi jeszcze też umożliwia stanąć z łóżka

mogęśmigać po wszystkich fajnych szlakach

(…)

Znajdziemy też piosenkę poświęconą pamięci ukochanego psa, która wzrusza od pierwszych wersów, udowadniając, jak silne może być wzajemne przywiązanie psa do człowieka.

(…)

tylko jeszcze mam tą nadzieję

że twoja dusza do świata leci

tam gdzie się biega bez końca tak.

W Przecież świat nie jest taki znajdujemy również wiele humorystycznych ilustracji autorstwa Pawła Dzięgiela, które dodatkowo ubarwiają powyższy tomik.

Siła nie tylko wierszy, ale i samego Wiktora Okroja jest niesamowita wiara w otaczające nas wokoło dobro, ale też w siebie i swoje marzenia. Sama niejednokrotnie w chwilach smutku, podśpiewuję sobie wersety jednej z piosenek autora:

(…)

Trzeba wreszcie uwierzyć w siebie

Aby życie móc dobrze przeżyć

Przecież w końcu mogę wszystko zmienić

Trzeba wreszcie zacząć się cenić

Przestać bać się tak sobie marzyć